آتیش زدم به مالم

یکی از مشکلاتی که همه داروخونه ها با اون مواجه هستند، معضلی به نام داروهای تاریخ نزدیک هست. داروهایی که تاریخ انقضای اونها در حال رسیدن هست و امیدی به فروخته شدن اونها نیست. برای مقابله با این مشکل داروخونه ها روشهای مختلفی دارند. اولین راه حل این مشکل، مرجوع کردن دارو به شرکت پخش هست. بعضی از شرکتها هر چند به سختی و در صورتی که تاریخ دارو زیاد هم نزدیک نباشه، این کار رو قبول میکنن ولی در اکثر موارد شرکتها زیر بار مرجوع کردن داروها نمیرن و به قول معروف میگن کالای فروخته شده پس گرفته نمیشود، حتی شما داروخونه عزیز! راه دیگه ای که برای نجات این داروها وجود داره، معاوضه است. داروخونه ها داروهای تاریخ نزدیک خودشون رو به همکارانی که مصرف بیشتری دارند، میدن تا داروها قبل از اینکه تاریخ انقضاشون برسه، فروخته بشه و در عوض داروهای تاریخ نزدیک دیگه ای که خودشون مصرف بیشتری دارن از اون داروخونه میگیرن و میفروشن. اما اگه داروی تاریخ نزدیک طوری باشه که بشه اون رو دستی فروخت، با همت مضاعف میشه اون رو از تاریخ گذشته شدن نجات داد. مثل کاری که ما تو داروخونمون انجام میدیم...

داروی دستی

تو هر داروخونه‌ای همیشه مراجعینی هستند که بدون داشتن نسخه، تقاضای دارو دارن، یا به اصطلاح داروی دستی میخوان. معمولا داروخونه‌هایی که تو خیابون هستند، از این نوع مشتری‌ها زیاد دارن و قسمت قابل توجهی از درآمد این نوع داروخونه‌ها، از راه فروش داروی‌های دستی بدست می‌آد. ولی با توجه به اینکه داروخونه ما داخل یه کلینیک فوق تخصصی هست، گذر مشتری‌های اینچنینی کمتر به داروخونه ما میوفته. با این حال ما هم مراجعینی داریم که تقاضای داروی دستی میکنن...