انسولین

امروز تازه داروخونه رو باز کرده بودیم که یه مرد با قیافه عصبانی وارد داروخونه شد. در حالی که دفترچه تامین اجتماعیش دستش بود گفت که دو ماه پیش از اینجا 5تا انسولین نوورپید خریده که با دفترچه شده صد و چند هزار تومن، در حالی که امروز از یه داروخونه دیگه 10 از همونها گرفته شده 35تومن...

دفترچه رو ازش خواستم تا بررسی کنم ببینم جریان چی بوده. راست میگفت، نسخه مرداد ماه بود که مهر داروخونه ما روش بود و قیمتش شده بود 103هزار تومن. یه نسخه هم مال امروز بود که 10تا انسولین گرفته بود، شده بود 35هزار تومن. ماجرا برای خودم هم جالب شد و توی کامپیوتر نسخه رو سرچ کردم تا ببینم چرا باید اینطوری بشه. نسخه رو از تو نرم‌افراز پیدا کردم و فهمیدم که جریان از چه قرار بوده.

نسخه مربوط به زمانی میشد که قرار شد داروها به جای ارز مرجه با ارز مبادله‌ای وارد بشن. همون موقع بود یه دفعه قیمت داروهای خارجی حدود دو برابر گرون شد. مثلا قیمت همین انسولین نوورپید از 15200تومن یه دفعه رسید به 34000تومن. اما قبول کردن قیمتهای جدید برای بیمه‌ها سخت بود و یکی دو ماهی طول کشید تا بیمه‌ها تعهدات خودشون رو با قیمتهای جدید هماهنگ کردند. این نسخه هم مربوط به همون دوران گذار بود و قیمتی که ما محاسبه کرده بودیم کاملا درست بود. چرا که مجبور بودیم 94هزار تومن مابه التفاوت قیمت دارو و قیمت مورد قبول بیمه رو از خود بیمار دریافت کنیم. قیمتی هم که اون داروخونه برای 10 تا انسولین زده بود، با توجه به تعهدات جدید بیمه‌ها کاملا درست بود. موضوع رو به بیمار توضیح دادم و گفتم که هیچ اشتباهی رخ نداده و قیمت هر دو نسخه کاملا درسته. مرده که هنوز عصبانیتش نخوابیده بود، زیاد متوجه حرفهای من نشد و بعد از اینکه چند بار موضوع رو براش توضیح دادم بالاخره نصفه نیمه حرفام رو قبول کرد، ولی باز هم ناراضی از داروخونه بیرون رفت.

بعضی از مواقع هست که ما آدمها، پیش داوری‌ میکنیم و بدون اینکه بدونیم، دیگران رو مورد اتهام قرار میدیم. در صورتی که تنها عامل به وجود اومدن این سوی تفاهم‌ها کم بودن اطلاعات ماست. چقدر خوبه که هر وقت، در مورد هر کسی، سوی تفاهمی برامون پیش اومد، اول از همه به خودش مراجعه کنیم و بدون اینکه اتهامی بهش وارد کنیم، ازش بخواهیم که ما رو در اون مورد روشن کنه.