نسخه‌ بد خط!

دیروز یه نسخه‌ی بد خط داشتیم که هیچکی نتونست ازش سر دربیاره. پزشکی که نسخه رو نوشته از پزشک‌های ساختمون ما نبود و به همین خاطر با خطش آشنا نبودیم. معلوم بود نسخه رو چند تا داروخونه دیگه هم برده بودن ولی اونها هم نتونسته بودن نسخه رو بخونن...

   همگی با هم بسیج شدیم تا نسخه رو بخونیم. کل نسخه یه قلم دارو بود و دستورش روزی یک عدد. حرف اولش رو که "S" بود میشد تشخیص داد. آخرین حرفش هم شبیه حرف "x" بود. یکی از نسخه‌پیچ‌ها که تجربه‌ی بیشتری داشت، گفت فکر می‌کنم استیل نوکس (stilnox ) باشه. (استیل نوکس یکی از اسم‌های تجاری معروف زولپیدم هست.) ظاهرا که تونسته بودیم معما رو حل کنیم. نسخه رو پیچیدیم و تحویل دادیم.

امروز همون آقای دیروزی که نسخه رو داده بود با عصبانیت وارد داروخونه شد و رو به پذیرش داروخونه گفت: مسئول این داروخونه کیه؟ دکتر که همونجا نشسته بود، گفت بفرمائید منم، کاری داشتید؟ مرده با عصبانیت ادامه داد: این نسخه رو دیروز به ما اشتباهی دادید. نمی‌تونید بخونید مگه مجبورید نسخه بپیچید. بچه از وقتی از این قرص‌ها خورده حالت تهوع داره. از صبح تا حالا تو بیمارستانیم. رفتم پیش دکترش می‌گه داروخونه دارو رو اشتباهی داده. به جای اسلیم مکس، استیل نوکس داده.

از آقاهه بابت اشتباهی که رخ داده بود فراوان عذر خواهی کردیم و دارو رو پس گرفتیم و یادمون موند که نباید با شک و احتمال دارویی رو تحویل مریض داد، حتی اگه این احتمال 99 درصد باشه.

  اسلیم مکس یه داروی گیاهیه که سوخت و ساز بدن رو تنظیم می‌کنه و معمولا برای کاهش وزن تجویز میشه. در حالی که استیل نوکس یا همون زولپیدم دارویی هست که برای بی‌خوابی تجویز میشه. درسته که تو اشتباهی که رخ داده بود ما هم مقصر بودیم ولی چقدر خوبه که پزشکان محترم کمی باحوصله‌تر به نگارش نسخه‌ بپردازن تا این اشتباهات سهوی به حداقل برسه. همچنین بهتره که نسخه‌های پزشکان ( و مخصوصا پزشکان بدخط رو ) رو از نزدیکترین داروخونه به مطب اونها تهیه کنیم. چون معمولا نسخه‌های پزشکان بد خط رو داروخونه‌های نزدیک به مطب راحت‌تر میتونن بخونن. به علاوه هر پزشکی سلیقه‌ی دارویی خاصی داره و داروهایی که اون پزشک می‌نویسه معمولا توسط داروخونه‌های نزدیکش تهیه میشه.