کپی برابر اصل
داشتم فاکتور داروها رو تو نرم‌افزارمون وارد میکردم که متوجه چیز عجیبی شدم. قیمت سوی منوپوز نسبت به قیمت قبلیش کاهش پیدا کرده بود. اونم نه یه کاهش جزئی، بلکه حدود یک سوم قیمت قبلی. با خودم گفتم حتما کاسه‌ای زیر نیم کاسه است.
تازگی‌ها دیگه به افزایش قیمت‌های چند صد درصدی عادت کردیم. مثلا شربت لیسکانتین 20 تومن بود که یه مدت نایاب شد و وقتی که دوباره اومد قیمتش شده بود 77 تومن. الان هم که دوباره نایاب شده و خدا میدونه این دفعه که بیاد قیمتش چند میشه. یا مثلا قرص بتاسرک(بتاهیستین خارجی) همین چند ماه پیش بسته‌ای 16 تومن بود ولی یه دفعه با افزایش قیمت دلار شد 64 تومن. یعنی دقیقا چهار برابر قیمت قبلی.
ولی اینکه یه داروی خارجی قیمتش کاهش پیدا کنه اونم یک سوم قیمت قبلی، کمی که نه خیلی مشکوکه. به همین دلیل به یکی از نسخه‌پیچ‌ها گفتم که این سوی منوپوز‌هایی که این هفته اومدن کجان؟ یه بسته ازشون بهم دادن تا ببینم. بله، درست حدس زده بودم. این سوی منوپوزها که تازه اومدن ایرانی هستند. به خاطر همین قیمتشون اینقدر پایینه. البته این خیلی خوبه که شرکت‌های ایرانی داروها رو با قیمت مناسب تولید میکنن ولی اشکال کار یه جای دیگه است.
سوی منوپوز، یه اسم تجاری هست و اسم ژنریک دارو نیست که ما عین همون اسم رو برای داروی خودمون انتخاب کردیم. نه تنها اسم دارومون رو عین مشابه خارجیش گذاشتیم، بلکه شکل لوگو و رنگ قوطی هم عین مشابه خارجی اون هست. این یه جور کلاهبرداری نیست؟
کاش به جای تقلید از اسم و شکل داروهای خارجی، سعی کنیم کیفیت داروهامون رو افزایش بدیم.
ولی وقتی دیدم تو تلویزون جمهوری اسلامی تو تبلیغش میگه ساخت ایرانه و حتی پروانه ثبت اختراع هم داره نزدیک بود شاخ دربیارم !!!
هر دم از این باغ بری میرسد !