شمارش
یکی از کارهای سختی که به عهده نسخهپیچ ها هست شمردن قرصها و کپسولهاست. بیشتر داروهای خارجی به صورتی ورقی نیستند و معمولا داخل یه قوطی پلاستیکی ریخته میشن. این قوطیها حاوی صد، نود و یا شصت قرص هستند. ولی از اونجایی که دکترها معمولا به تعداد این بستهبندی ها آگاه نیستند، معمولا مجبوریم پلمپ این قوطیها رو باز کنیم و به تعدادی که دکتر توی نسخه نوشته به مریض بدیم. البته خیلیها معتقند که این کار اصولا درست نیست و محصولات پلمپ شده نباید توسط داروخونه باز بشه. دلایل مختلفی هم برای این مسئله دارند. مثلا اینکه اگه مشتری نتونه قوطی اصلی داروش رو ببینه، نمیتونه از اصل بودن اون اطمینان حاصل کنه و یا اینکه نمیتونه تاریخ انقضای اون رو تشخیص بده. اما مهمترین دلیل این مخالفت شاید از نظر بهداشتی باشه. این قرصها در حین شمردن با دست افراد تماس پیدا میکنه و این از نظر بهداشتی درست نیست و شاید حتی قرصی موقع شمردن به زمین بیوفته و نسخهپیچ برای اینکه مورد سرزنش قرار نگیره همون رو برداره و به مریض بده. ولی به هر حال شمردن قرص کاری هست که اجتناب از اون ممکن نیست و داروخونهها چاره ای جز این کار ندارند...
چند روز پیش به یه دارو نیاز داشتم که به دلایلی دوست نداشتم اون رو از داروخونه خودمون بردارم. توی مسیر برگشتن به خونه به یکی از داروخونه ها رفتم تا دارویی که لازم داشتم رو بخرم. این داروخونه یکی از داروخونههایی بود که مدتی پیش برای پیدا کردن کار بهش سر زده بودم. وارد داروخونه شدم و سلام کردم. به دکتر گفتم 30 تا قرص پریناتال میخوام. از قیافش معلوم بود که منو شناخته بود ولی به دلایلی که برای من معلوم نبود به روش نیارود. آخه اون روزی که دنبال کار میگشتم بهم گفته بود که به یه نسخه پیچ نیاز داره ولی خبری ازش نشده بود. احتمالا نسخه پیچی رو که نیاز داشت استخدام کرده بود. یه پسر جوون کنارش بود که دفعه قبلی ندیده بودمش. احتمالا تازه استخدامش کرده بود. به نسخه پیچ تازه کار اشاره کرد که 30 قرص برای من بشمره. جوون رفت به یه قوطی قرص پریناتال آورد و شروع به شمردن کرد. قرصها رو داخل یه پاکت کاغذی ریخت و روش با خط خوش نوشت 30 عدد مولتی پرینال. دقیقا همین طور نوشته بود. اشتباهی که تو نوشتن مولتی پریناتال داشت بیشتر از قبل ناشی بودنش رو به اثبات میرسوند. پول قرصها رو حساب کردم و از داروخونه اومدم بیرون. تو ماشین نشستم و قبل از اینکه شروع به حرکت کنم تصمیم گرفتم قرصها رو یه بار دیگه بشمرم. احتمال میدادم که قرصها کم و زیاد باشند. شروع به شمردن کردم. یک، دو، سه و... وقتی به بیست رسیدم متوجه شدم که مقداری که هنوز نشمردم بیشتر از ده تا باید باشه. حدسم درست بود. 32 تا قرص بودن. برای اطمینان یه بار دیگه همه قرصها رو شمردم. باز هم 32 تا بود. تصمیم گرفتم که برم و دوتا از قرصها رو پس بدم. ولی به یاد نسخه پیچ تازه کار افتادم که احتمالا با این کار من مورد سرزنش قرار میگیره. قرصها نسبتا گرون بودند و 2 تا از اونها نزدیک 1500 تومن قیمت داشت. از طرفی نمیخواستم موجب سرزنش نسخهپیچ تازه کار بشم و از طرفی نمیتونستم داروی حرام به خونه ببرم. مردد بودم. به نظر شما چی کار میتونستم بکنم. درسترین کار چی بود؟
این نسخه پسچ:)))