بیست سوالی
پنجشنبه, ۷ آذر ۱۳۹۲، ۰۴:۱۱ ب.ظ
یه آقای سالخورده، عصا به دست وارد داروخونه شد و رو به پذیرش داروخونه گفت: "یه قوطی قرص فشار میخوام". پذیرش ازش پرسید که اسم دارو رو نمیدونید؟ پیرمرده گفت: اسمش رو نمیدونم ولی رنگ قوطی قهوهای بود. فکر کردیم اون کدوم قرص فشار هست که قوطی قهوهای هم داره...
داروی خاصی به ذهنمون نرسید، آخه داروهای زیادی برای فشار خون هست و هر کدوم از اونها هم توسط کارخونههای داروسازی متنوعی تولید میشن که شکلها و رنگهای متفاوتی دارن. از پیرمرده اطلاعات بیشتری خواستیم.
- تو هر قوطی چند ورق بود؟
- معلومه 10 تا دیگه.
- روش 25 یا 50 ننوشته بود؟
- نمیدونم ولی روش یه عکس قلب داشت.
- قرصهاش صورتی نبودن؟
- نه قرصهاش سفید بود.
چند تا از قرصهای فشار رو هم بهش نشون دادیم و هیچکدوم نبود.
آخرش هم نتونستیم قرص مورد نظر آقا رو پیدا کنیم. بهش گفتیم یا نسخهی قبلیشو بیاره یا قوطی دارو رو.
اکثر داروخونهها از این مشتریها زیاد دارن، البته خوشبختانه چون داروخونهی ما داخل کلینیک هست، همچین مشتریهایی کمتر به تور ما میخوردند و بیشتر، داروخونههای محلهها با این افراد دم خورند و زبون این مراجعین رو هم اونها بیشتر میفهمند.