پول خرد

یکی از مشکلاتی که داروخونه ها با اون مواجه هستند، مشکل پول خرد هست. البته این مشکل مختص به داروخونه ها نیست و بسیاری از اصناف مختلف همین مشکل رو دارند. هر کدوم از این اصناف راه متفاوتی برای حل این مشکل ابداع کردند. مثلا سوپر مارکت ها، به جای پول خرد آدامس و شکلات  به مردم میدن. میوه فروش ها هم ترازو رو طوری تنظیم میکنن که نیازی به پول خرد نداشته باشن . داروخونه ها هم روشهای مخصوص خودشون رو برای مقابله با این مشکل دارند. معمولترین کالایی که تو داروخونه ها به جای پول خرد داده میشه، چسب زخم هست. قرصهای سرماخوردگی، استامینوفن و آنتی هیستامین هم تو داروخونه ها به جای پول خرد استفاده میشه. خیلی از مشتریها بدون اینکه اعتراضی بکنند این کالاها رو به جای پول خرد می پذیرند. ولی خیلی ها هم هستند که به هیچ وجه حاضر نیستند این کالاها رو به جای پول قبول کنند...

با افزایش قیمت داروها، بسیاری از قرصها رو دیگه نمیشه به جای پول خرد استفاده کرد. مثلا قبلا به جای پول خرد ژلوفن میدادیم که خیلی هم طرفدار داشت. ولی الان هر ورق ژلوفن 1600 تومن شده و دیگه نمیشه به جای پول خرد ازش استفاده کرد. یا ایبوبروفن که 800 تومن شده. پیدا کردن چیزی که هم قیمت پایینی داشته باشه و هم مورد قبول همه باشه کار سختی هست. ما تو داروخونه این مشکل رو با پودرهای ویتامین ث حل کردیم. هر بسته از این پودرها 200 تومن هست. هم قیمت پایینی داره و هم چیز مفیدی هست وهمه هم میتونن ازش استفاده کنن. این پودرها طرفدارهای خاصی هم پیدا کرده، تا جایی که یکی از مشتریها میگفت میام از اینجا وسایل میگیرم تا به جای پول خرد، ویتامین ث بگیرم. میگفت تو خونه همه طرفدار این پودرها هستند. در عوض بعضی ها هم هستند که خیلی با اکراه این کالاها رو به جای پول خرد قبول میکنن و خیلی اصرار دارند که بقیه پولشون رو بگیرند. 

یکی از مشتریهای ثابت داروخونه اون روز برای گرفتن نسخه اش به داروخونه اومده بود. قیمت نسخه زیاد بالا نبود و در حدود 3هزار تومن میشد. بعد از اینکه دستور داروهاش رو نوشتم و برگ نسخه رو از دفترچه در آوردم ازم پرسید که قیمت نسخه چقدر شد؟ من هم گفتم که قابل شما رو نداره میشه 3هزار تومن. بعد ازم پرسید که این پودرهای ویتامین ث که به جای پول خرد هر دفعه به من میدید، دونه ای چند حساب میکنید؟ من هم گفتم که هر بسته از این پودرها 200 تومن هست. سرش رو به علامت تائید تکونی داد و به آرومی دستش رو تو جیبش برد. از جیبش چند بسته پودر ویتامین ث در آورد و شروع کرد به شمردن. یک، دو، سه ... 15 تا پودر ویتامین ث رو شمرد و به من داد. چند بسته ای هم که اضافه اومده بود رو دوباره تو جیبش گذاشت و نسخه اش رو تحویل گرفت و رفت. حالا میفهمم معامله کالا به کالا چه معنایی داره!