با گسترش باور نکردنی شبکه های اجتماعی، این روزها خیلی ها، ساعتهای زیادی از وقتشون رو مشغول گشت زنی تو این شبکه ها هستند و هر کس به نسبت شخصیت و شغلی که داره به نوعی از این شبکه ها بهره میبره. استفاده از این شبکه ها محدود به هیچ مکان و زمانی نیست و هر ساعتی از شبانه روز هر کسی میتونه با هر کس دیگه ای در هر نقطه ای از جهان ارتباط داشته باشه. شبکه وایبر یکی از محبوبترین شبکه های اجتماعی هست که با امکانات بسیار بالایی که داره خیلی ها رو اسیر خودش کرده. هر کسی رو میشه اینجا پیدا کرد. خیلی ها که پیدا کردنش و ارتباط با اونها تو دنیای واقعی سخت و حتی غیر ممکن هست، تو وایبر میشه خیلی راحت پیدا کرد. تو این شبکه گروه های مختلفی هم تشکیل شده که میتونن به راحتی با هم ارتباط برقرار کنن. یکی از گروههایی که دکتر ما هم عضو اون هست، گروه داروسازان تبریز هست. تو این گروه، کارهای زیادی انجام میشه. از داد و ستد داروهای کمیاب گرفته تا خرید و فروش امتیاز داروخانه و خیلی کارهای دیگه...
یکی از مشکلاتی که بیشتر داروخونهها با اون مواجهند، کسانی هستند که میخوان داروهایی که گرفتند پس بدن. بهانههای مختلفی هم برای این کارشون دارند. بعضیها بعد از لاینکه نسخهشون آماده تحویل شده جلوی صندوق، وقتی چشمشون به داروهاشون میوفته تازه میفهمند که تو خونه از همشون دارند و یه باره کل نسخه رو پس میدند. در این موارد چارهای جز پس گرفتن داروها وجود نداره و داروها رو پس میگیریم و اگه احیانا تائید نسخه از اینترنت گرفته شده باشه، از سیستم حذفش میکنیم. مشکل وقتی دو چندان میشه که مریض یه قسمتی از نسخه رو میخواد پس بده. در این صورت اگه تائید نسخه گرفته شده باشه، باید حذف بشه و دوباره از اول تائید نسخه گرفته بشه. بعضیها هم هستند که بعد از اینکه میرن خونه تازه متوجه میشن که ای داد بیداد از این داروها که تو خونه داشتم و بعد از چند روز و گاها چند ماه دیگه میان که داروهاشون رو پس بدن. ما هم که گردنمون از مو نازکتر و مجبوریم که قبول کنیم. اما یکی از انواع داروهای برگشتی، داروهایی هست که بعد فوت مریض توسط وارثین، به حراج گذاشته میشه...
توی فیلمها و داستانهای علمی-تخیلی حتما درباره "ماشین زمان" شنیدید. ماشینی که ما رو به زمان گذشته یا آینده میبره. البته تا امروز کسی نتونسته چنین ماشینی رو بسازه ولی مسئولین سایت خدمات درمانی این امکان رو امروز برای ما فراهم کردند.
داروخانه از جمله مکانهایی هست که هر کسی ممکنه راهش به اونجا میوفته. از بازاری و کارگر و میوهفروش گرفته تا معلم و بازیگر و فوتبالیست. امروز داروخونه ما، میزبان یکی از افتخارات کشورمون بود.
از سه روز پیش بالای صفحهی سایت خدمات درمانی یه کادر بزرگ زرد رنگ، خود نمایی میکنه:
توجه : سیستم روز چهارشنبه مورخ 09/11/92 از ساعت 14 الی 16 قطع خواهد بود.
هر کی ندونه فکر میکنه این سایت همیشه در دسترس هست و قطع شدن این سایت خیلی مسئلهی نادری هست که از سه روز پیش دارن اعلام میکنن که قراره سایتشون برای دو ساعت نا قابل قطع بشه. این سایت حداقل هفتهای یه بار قطع میشه و هر بار پنج شش ساعت از دسترس خارج میشه و بیماران بیچاره مجبورن تو این شلوغی و ترافیک برن اداره بیمه و یه روز از کار و زندگی بیافتن تا نسخهشون رو تائید کنن.
چند روزی هست که وارد کردن شماره همراه بیمه شده توی سایت تامین اجتماعی اجباری شده. یعنی مجبوریم از همه نسخههایی که نیاز به تائید اینترنتی دارن، شماره همراه بگیریم. این شماره گرفتنها هم برای خودش داستانی شده...
یکی از مشکلاتی که داروخونهها با اون دست به گریبان هستند، بیمارانی هستند که میخوان داروهاشون رو پس بدند. البته پس گرفتن کالا، سنتی پسندیده است و کاسبهای قدیمی ما، بدون هیچ مشکلی اون رو میپذیرفتند. ولی مسئله در مورد دارو، کمی متفاوت هست...